Opryszczka to nieprzyjemna przypadłość, która może pojawić się w najmniej oczekiwanym momencie. Aby zrozumieć jak się z nią skutecznie uporać lub jak ją uniknąć, warto poznać wszystkie szczegóły z nią związane. W tym artykule dowiesz się, dlaczego powstaje opryszczka, jakie są jej objawy, jak ją leczyć oraz jak jej zapobiegać.
Dlaczego powstaje opryszczka?
Opryszczka jest wywołana przez wirus Herpes Simplex. Istnieją dwa typy tego wirusa – HSV-1 i HSV-2. Większość przypadków opryszczki wargowej jest spowodowana przez HSV-1, natomiast HSV-2 jest głównym sprawcą opryszczki narządów płciowych. Wirus ten jest bardzo powszechny i niestety raz zainfekowany pozostaje w organizmie przez całe życie. Często bywa, że po pierwszym kontakcie z wirusem pojawiają się objawy ostrego zakażenia, które z czasem ulegają remisji, jednak wirus nie jest całkowicie zniszczony. Zamiast tego przenosi się do zwojów nerwowych, gdzie pozostaje w stanie uśpienia do momentu, gdy czynniki wyzwalające spowodują jego reaktywację.
Wirus HSV-1 i HSV-2
Zakażenie wirusem HSV-1 najczęściej następuje w dzieciństwie poprzez bezpośredni kontakt z osoba zarażoną, np. podczas pocałunku lub dzielenia się jedzeniem. Wirus HSV-2 natomiast przenosi się przede wszystkim przez kontakty seksualne. Warto jednak pamiętać, że zarówno HSV-1, jak i HSV-2 mogą powodować opryszczkę wargową oraz narządów płciowych.
Czynniki wywołujące wyskoczenie opryszczki
Opryszczka może pojawić się w różnych sytuacjach. Czynnikiem wywołującym wyskoczenie opryszczki mogą być stres, zmęczenie, zmiany hormonalne, ekspozycja na silne słońce lub silny mróz oraz niewłaściwa dieta. Wszystko, co osłabia układ odpornościowy, może spowodować reaktywację wirusa.
Jakie objawy towarzyszą opryszczce?
Pierwszym odczuwalnym objawem opryszczki jest nieprzyjemne mrowienie i pieczenie skóry w miejscu, gdzie pojawiają się pęcherzyki. W zależności od stadium choroby może towarzyszyć swędzenie, ból, uczucie gorąca, a nawet gorączka i osłabienie organizmu.
Swędzenie, pieczenie i ból
Zanim na skórze pojawią się pęcherzyki, osoba z opryszczką odczuwa mrowienie, pieczenie, a nawet ból w miejscu zakażenia. Często te objawy są mylone z początkowym stadium zimna. W rzeczywistości są to jednak objawy zapowiedzianej aktywacji wirusa HSV.
Pęcherzyki wargowe i otaczającej skóry
Później pojawiają się charakterystyczne pęcherzyki z cieczą, które z czasem zaczynają pękać, tworząc bolesne rany. Opryszczka może występować nie tylko na wargach, ale też w okolicach nosa, oczu czy na genitaliach.
Jak leczyć opryszczkę?
Choć na opryszczkę nie ma jeszcze całkowitego lekarstwa, istnieje wiele sposobów na złagodzenie jej objawów i przyspieszenie procesu gojenia.
Maści i kremy przeciwwirusowe
Zarówno przy opryszczce na wargach, jak i przy opryszczce narządów płciowych, skutecznym sposobem leczenia są maści i kremy przeciwwirusowe na receptę. Powinno się je nakładać na opryszczkę jak najszybciej po pojawieniu się pierwszych objawów. Należy też pamiętać o podstawowych zasadach higieny, aby nie zainfekować wirusem innych części ciała czy innych osób.
Domowe sposoby łagodzenia objawów
W domowych warunkach można łagodzić objawy opryszczki poprzez nałożenie na nią zimnego kompresu, który zmniejszy obrzęk i ból. Możemy również stosować siarczan cynkowy lub aloes, które przyspieszają gojenie skóry.
Jak zapobiegać podczas wyskoczenia opryszczki?
Można podjąć pewne działania, aby uniknąć reaktywacji wirusa HSV i wznowienia objawów.
Unikanie stresu i zmęczenia
Zdrowy tryb życia to klucz do utrzymania wirusa w uśpieniu. Długotrwały stres, brak snu i nadmierna praca mogą osłabić układ immunologiczny i ułatwić wirusowi powrót do aktywności.
Ochrona przed słońcem i zimnem
Ekstremalne warunki pogodowe, takie jak silne słońce lub mróz, mogą również wywołać opryszczkę. Dlatego ważne jest, aby chronić skórę przed słońcem, używając kremów z filtrem UV, a w zimie – nawilżać skórę, aby nie dopuścić do jej wysuszenia.
Podsumowując, opryszczka została pobieżnie przeanalizowana pod kątem jej przyczyny, objawów, leczenia i profilaktyki. Mimo, że nie ma na nią jeszcze całkowitego lekarstwa, właściwie zarządzana może stać się tylko drobnym niedogodnościem, a nie poważnym problemem zdrowotnym.
